มาส่อง Instagran(ny) Kimiko Nishimoto คุณยายสายอาร์ท วัย 89 ปี รับประกันความจี๊ดจ๊าด!!

ผู้หญิงที่ไม่เคยจับกล้องเลย ด้วยเพราะความคิดแรกที่มองว่ามันเป็นอุปกรณ์ที่หนัก แต่โลกของเธอก็เปลี่ยนไปเมื่อได้มารู้จักกับโลกของการถ่ายภาพ เมื่อตอนอายุ 72 จากการชักชวนของเพื่อนให้สมัครเรียนหลักสูตรการถ่ายภาพสำหรับมือสมัครเล่น ซึ่งดูแลการสอนโดยลูกชายของเธอเอง

“ในตอนแรก ฉันคิดว่ามันยาก แต่พอค่อย ๆ เริ่มไปทีละขั้น ก็รู้สึกว่า โอ๊ะ มันก็น่าสนใจและน่าสนุกดีแฮะ นอกจากนี้ก็ได้เพื่อนใหม่ๆ ด้วย ฉันรักเสียงชัตเตอร์ กล้องได้นำพาฉันไปสู่อีกโลกหนึ่ง แทนที่โลกที่ต้องนั่งกร่อยอยู่ในบ้านทั้งวัน”

นิชิโมโตะใช้การถ่ายภาพเป็นกิจกรรมในการออกกำลังกาย เดินไปรอบๆ บ้าน เพื่อหาแรงบันดาลใจ เนื่องจากเธอไม่สามารถเดินทางไกลๆ ได้แล้ว เธอจึงสร้างสตูดิโอเล็กๆ ภายในบ้าน

“พอเจอจุดที่สวยๆ ฉันก็ถ่ายภาพด้วยความรู้สึกว่าจะทำให้มันเป็นภาพที่น่าสนใจได้ยังไงดี”

นอกจากการถ่ายภาพ ลูกชายของเธอยังสอนการใช้โฟโต้ช็อปสำหรับการตกแต่งภาพ ทุกวันนี้เธอสามารถตกแต่งชิ้นงานที่เต็มไปด้วยไอเดียของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบ ลูกชายของเธอกล่าวว่า “เพราะศิลปะไม่มีถูกผิด การถ่ายถาพเป็นเรื่องราวของความสนุกสนาน และเป็นงานของผม ที่ช่วยให้นักเรียนของผมนั้นเปิดประตูสู่โลกของความคิดสร้างสรรค์”

นิชิโมโตะ เกิดในปี 1928 ณ ประเทศบราซิล ในตอนนั้นพ่อแม่ของเธอสอนการเกษตรกรรมให้กับคนพื้นถิ่น โดยเป็นลูกคนที่ 2 ในบรรดาพี่น้องทั้ง 7 และย้ายกลับบ้านเกิดตอนอายุ 8 ขวบ หลังจากเรียนจบจากโรงเรียนเสริมสวยพ่อของเธอได้เปิดร้านเสริมสวยให้ในบริเวณบ้านของพวกเขา

ในช่วงวัย 20 เธอเริ่มเบื่อกับชีวิตที่ต้องอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน เธอจึงติดตามน้องชายทั้งสองคนและเข้าเรียนโรงเรียนสอนขี่จักรยานเพื่อที่จะได้รับใบอนุญาตสำหรับการเข้าร่วมกับแข่งขันขี่จักรยาน

“ฉันอยากจะเจอโลกกว้าง น้องชายของฉันสองคนเป็นนักแข่งรถจักรยาน ฉันคิดว่ามันเป็นอะไรที่น่าสนุกที่จะได้ไปเที่ยวทั้งญี่ปุ่น และการแข่งขันก็เป็นหนทางเดียวที่จะได้เที่ยวแบบนั้น 

อย่างไรก็ตาม หลังจากการแต่งงานเธอก็ได้หยุดแข่งขี่จักรยาน กลายมาเป็นแม่บ้านของลูกชายทั้งสามและสามีอย่างเต็มตัว

ในตอนที่เธออายุ 81 ปี ต้องดูแลสามีที่ป่วยเป็นโรคมะเร็งปอดในโรงพยาบาล เธอมักจะพกกล้องติดตัวไปด้วย และนั่นทำให้เธอมีเวลามากพอที่จะเริ่มถ่ายภาพในสไตล์ self-portraits หลังจากที่เข้าๆ ออกๆ โรงพยาบาลอยู่ 3 – 4 ปี ในที่สุดสามีของเธอก็จากไปอย่างไม่มีวันกลับ ช่วงนั้นถือเป็นยุคมืดของนิชิโมโตะเลยทีเดียว เธอรู้สึกไม่อยากทำอะไรทั้งสิ้น และก็ไม่ได้จับกล้องอีกเลยอยู่นานทีเดียว

แต่สุดท้ายก็เป็นกล้องของเธอเองที่เป็นผู้ทำให้เธอกลับมาเป็นดอกไม้ที่สดใสอีกครั้งหนึ่ง "การที่ได้พบเจอคนมากมายผ่านห้องเรียนถ่ายภาพ รวมถึงเพื่อนๆ และคนในครอบครัว ทำให้ฉันตระหนักได้ว่า ฉันไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว"

จนกระทั่งทุกวันนี้ เธอยังคงเรียนกับลูกชายของเธอ และในปีนี้เธออายุล่วงเข้าปีที่ 90 แล้ว แต่เธอยังคงถ่ายรูป และมีแผนว่าจะถ่ายไปจนกว่าร่างกายจะไม่ไหว

“ฉันอยากจะถ่ายภาพไปตราบเท่าที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ ถ้าหากถึงคราวที่ต้องนอนป่วย ฉันจะจับกล้องให้มั่น”