Movie Review : รีวิว ถักทอใจ สายใยรัก Close-knit (彼らが本気で編むときは、) ภาพยนตร์ญี่ปุ่น LGBT เรื่องแรกที่ได้รางวัลบนเวทีเทศกาลหนังเบอร์ลิน 2017

ถักทอใจ สายใยรัก Close-knit (彼らが本気で編むときは、) ภาพยนตร์ญี่ปุ่นที่นำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับพลังความเป็นแม่และเมียจากหญิงข้ามเพศ เป็นภาพยนตร์ LGBT เรื่องแรกของญี่ปุ่นที่ได้รับรางวัล Teddy Award รางวัลสำหรับภาพยนตร์ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ (LGBT) จากเวทีเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติเบอร์ลิน ครั้งที่ 67 (67th Berlin International Film Festival) ประจำปี 2017 ด้วยฝีมือการกำกับของ นาโอโกะ โอกิกามิ: Naoko Okikami (荻上直子)

โดยผู้กำกับนาโอโกะ โอกิกามิ : Naoko Okikami (荻上直子) ได้รับแรงบันดาลใจภาพยนตร์เรื่องนี้มาจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ตัว ในช่วงวัย 20 ปี ผู้กำกับหญิงคนนี้อาศัยอยู่ที่ LA มีเพื่อนทั้งเกย์ เลสเบี้ยน และหญิงข้ามเพศ แต่เมื่อกลับบ้านเกิด เธอไม่สามารถหาความหลากหลายได้เหมือนตอนที่อยู่ต่างประเทศ เลยรู้สึกแปลก ๆ กับสิ่งที่เป็นอยู่ กระทั่ง 2 – 3 ปีก่อน เธอได้อ่านบทความทางหนังสือพิมพ์ที่เล่าเรื่องหญิงข้ามเพศคนหนึ่ง ในช่วงอายุ 14 ปี เขาได้บอกกับแม่ว่าอยากมีหน้าอก อยากเป็นผู้หญิง แม่ของเขาจึงตัดสินใจทำหน้าอกปลอมให้ เหตุการณ์นั้นสร้างแรงบันดาลใจให้กับตัวผู้กำกับเป็นอย่างมาก จนพัฒนากลายมาเป็นภาพยนตร์เรื่องนี้

เรื่องย่อ

โทโมะ (รินกะ คาคิฮาระ : Rinka Kakihara (柿原りんか)) เด็กหญิงวัย 11 ปี อาศัยอยู่กับแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ไม่ค่อยใส่ใจ เติบโตด้วยข้าวปั้นจากร้านสะดวกซื้อ แม่ของเธอมักจะหายจากบ้านไปครั้งละหลาย ๆ วัน โทโมะจึงมักไปขออาศัยอยู่กับมาคิโอะ (เคนตะ คิริทานิ : Kenta Kiritani (桐谷健太) น้าชายของเธอ

วันหนึ่ง เหตุการณ์เดิม ๆ วนมาอีกครั้ง แต่คราวนี้น้าชายของเธอไม่ใช่ตัวคนเดียวอีกต่อไป หากแต่อาศัยอยู่กับ รินโกะ (โทมะ อิคุตะ : Toma Ikuta (生田斗真)) หญิงข้ามเพศ แฟนสาวที่เข้ากันได้ทุกเรื่อง ครบเครื่องทั้งงานเรือนและงานนอกบ้าน เมื่อโทโมะอยู่ในความดูแลของรินโกะ รินโกะเอาใจใส่โทโมะราวกับแม่คนหนึ่ง (ตามหน้าที่ของผู้หญิงในโลกอุดมคติ) ที่พึงทำให้ลูก ไม่ว่าจะเป็นการทำกล่องเบนโตะ อาหารกลางวัน สอนให้ถักไหมพรม โอบกอดเด็กหญิงให้ได้รับความอบอุ่น จนเธอปรารถนาโทโมะมาเป็นลูกแท้ ๆ ของตัวเอง

ทั้งสามคนอยู่ร่วมกันราวกับเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขกันจริง ๆ อย่างมีความสุข ทำกิจกรรมที่คนในครอบครัวทำร่วมกัน ไม่ว่าจะเป็นการไปเที่ยว ช็อปปิ้ง หรือแม้แต่ไปปิกนิกร่วมกันในวันหยุด ทุกอย่างดำเนินไปอย่างสวยงาม จนกระทั่งแม่ของโทโมะกลับมา

เนื้อหาต่อไปนี้มีการสปอยล์

ถ้าหากใครเคยชมภาพยนตร์เรื่อง 先生!、、、好きになってもいいですか? (My Teacher : หัวใจฉัน แอบรักเซนเซย์) คงกรี๊ดกร๊าดกับอาจารย์วิชาประวัติศาสตร์หน้าซึนแสนอบอุ่นอย่างอาจารย์อิโตะ ที่รับบทโดย โทมะ อิคุตะ : Toma Ikuta (生田斗真) ภาพยนตร์เรื่องนี้ถือเป็นการฉีกบทบาทครั้งสำคัญของเขากับการรับบทรินโกะ หญิงข้ามเพศ ที่ละมุนจนเชื่อว่าเขาคือผู้หญิงคนหนึ่ง

ภาพยนตร์ค่อย ๆ ป้อนพัฒนาการความรู้สึกของโทโมะ เปิดใจยอมรับการดูแลจากรินโกะ เพราะสิ่งที่รินโกะทำนั้น โทโมะไม่เคยได้รับจากแม่เลยสักครั้ง เช่น เก็บอาหารกลางวันที่รินโกะห่อมาให้ โทโมะค่อย ๆ กินอย่างเสียดาย จนอาหารบูด เพราะไม่เคยได้รับข้าวกล่องแบบนี้จากใครมาก่อน

ในภาวะที่เด็กน้อยโทโมะกำลังสับสนกับความสัมพันธ์ระหว่างน้าชายและแฟนสาวของเขา ไค เพื่อนชายร่วมห้องที่พยายามตีสนิทกับโทโมะ ได้มาสารภาพความรู้สึกกับโทโมะ ว่าเขามีความรู้สึกพิเศษแบบแปลก ๆ กับเพื่อนชายอีกคนหนึ่ง ยิ่งทำให้โทโมะใคร่ครวญว่าสิ่งที่เธอกำลังเผชิญอยู่ไม่ใช่เรื่องแปลก

วันหนึ่ง โทโมะและรินโกะ ได้พบกับแม่ของไคโดยบังเอิญ ด้วยความหวังดีของผู้ใหญ่ และเห็นโทโมะอยู่กับผู้ชายแต่งหญิง แม่ของไครู้สึกว่าไม่ถูกต้องที่โทโมะอาศัยอยู่ในสภาพที่ไม่เหมาะสม หากแต่นั่น ทำให้โทโมะแสดงความก้าวร้าวออกมาเพื่อปกป้องรินโกะ รินโกะจึงสอนวิธีเอาชนะความโกรธด้วยการถักไหมพรม ทว่าไหมพรมรูปร่างแปลก ๆ ที่รินโกะกำลังถักอยู่นั้นคือตัวแทนความเป็นชายของเธอ โดยมีเป้าหมายเพื่อถักให้ครบ 108 ชิ้น 108 หมายถึงความปรารถนาของมนุษย์ หลังจากนั้นเธอจะเปลี่ยนคำนำหน้าของเธอในทะเบียนบ้านให้เป็นผู้หญิง

ตัวภาพยนตร์ได้ตั้งคำถามปลายเปิดให้คนดูได้ขบคิดหลายประการ บทบาทคุณแม่เฟียส ๆ แม่ของรินโกะ เป็นอีกปัจจัยสำคัญที่ทำให้รินโกะเติบโตมาเป็นกุลสตรีในอุดมคติอย่างสง่างาม นั่นทำให้เห็นว่าการเลี้ยงดูอย่างเข้าใจมีผลต่อการเติบโตอย่างมีคุณภาพของคน